Ιστορία bullying Ηλία
Η πραγματική ιστορία bullying του “καμμένου” Ηλία με το αλλοιωμένο πρόσωπο
Στο χώρο του σχολείου, η πραγματικότητα μου φαινόταν να ήταν πιο βαριά από οποιονδήποτε άλλο. Το πρόσωπό μου, σχηματισμένο από τη φωτιά που άλλαξε τον κόσμο μου όταν ήμουν μικρός. Οι άλλοι, τα παιδιά με κοίταζαν με αγένεια, σχολιάζοντας τα ασχήμα καμμένα μου χείλη και τα καμμένα μου μάγουλα.
Η ιστορία άρχισε με ένα ατύχημα της στιγμής της παιδικής μου ηλικίας. Μια κατσαρόλα γεμάτη καυτό νερό άλλαξε τη ζωή μου…για πάντα. Αλλά εγώ επέλεξα να μην το αφήσω να καθορίσει το ποιος είμαι. Αντ’ αυτού, το αποδέχτηκα ως μέρος του εαυτού μου.
Οι συμμαθητές μου, ωστόσο, είχαν άλλη γνώμη…. Τα χλευαστικά σχόλια και ο εκφοβισμός ήταν καθημερινά φαινόμενα. Αντί να το βάλω κάτω, όμως, αποφάσισα να επιδείξω αξιοπρέπεια. Κάθε χαμόγελο ήταν ένα μήνυμα αντίστασης. Κάθε αποκρουστιστικό βλέμμα, ένα μήνυμα αυτοπεποίθησης.
Αντί να κρυφτώ, άρχισα να μιλάω ανοιχτά για το παρελθόν μου. Εξηγούσα πώς αυτό το ατύχημα με έκανε πιο δυνατό. Οι φίλοι μου, που με γνώρισαν για τον χαρακτήρα μου και όχι την εμφάνισή μου, άρχισαν να στέκονται στο πλευρό μου.
Καθώς περνούσαν οι μέρες, το κλίμα άλλαξε. Ο εκφοβισμός εξασθένησε, καθώς η αξιοπρέπειά μου αντήχησε περισσότερο από τις κακεντρεχείς λέξεις. Συνειδητοποίησαν όλοι ότι το πραγματικό μου χαρακτηριστικό ήταν η ανθρώπινη δύναμη που εξελίχθηκε μετά από μια προκλητική και άτυχη στιγμή της ζωής μου.
Υποστήριξη φίλων και δασκάλων
Οι αλλοι στο σχολείο με βοήθησαν με το να ανακαλύψω τη δύναμη μέσα μου και να αντιμετωπίσω τον εκφοβισμό με αξιοπρέπεια. Καταρχάς, υπήρξαν φίλοι που αντιλήφθηκαν την πραγματική μου αξία πέρα από την εμφάνισή μου και έγιναν στήριξη για μένα. Η συμπαράστασή τους με έκανε να νιώθω αποδεκτός και αγαπημένος, παρά τις δυσκολίες.
Επίσης, υπήρξαν καθηγητές που αντιλήφθηκαν τον εκφοβισμό και παρενέβησαν άμεσα με μέτρα και δράσεις συλλογικές. Η στήριξη από τους εκπαιδευτικούς με έκανε να νιώθω ότι υπήρχε κάποιος που φροντίζει για το καλό μου… Που ενδιαφέρεται για την ασφάλειά μου.
Πέρα από αυτό, υπήρξαν συμμαθητές που αποφάσισαν να μην συμμετέχουν στον εκφοβισμό. Ακόμη και να σταθούν αντιμέτωποι σε αυτόν. Οι δράσεις τους έδειξαν ότι υπάρχει στήριξη και αλληλεγγύη. Κάτι που ήταν σημαντικό για την ανασυγκρότηση της αυτοεκτίμησής μου.
Η συλλογική αυτή αντίδραση με έκανε να αντιληφθώ ότι δεν ήμουν μόνος μου. Οι θετικές σχέσεις και η στήριξη από το περιβάλλον μου με βοήθησαν να ανακαλύψω τον πραγματικό εαυτό μου και να αντιμετωπίσω με υπερηφάνεια τις δυσκολίες που είχα μπροστά μου.