Ιστορία bullying Μιχάλη
Η ιστορία bullying του Μιχάλη του “τρελού του χωριού”
Σε ένα μικρό χωριό της Μεσσηνίας, όπου ο καθένας γνώριζε τον άλλον, έζησα τα πρώτα μου χρόνια. Οι λόφοι γεμάτοι από πράσινα δέντρα και το φως του ήλιου να χαϊδεύει τα πάντα, έδιναν μια αίσθηση ηρεμίας. Αλλά για μένα, ο κόσμος ήταν πιο σκοτεινός.
Ονομάζομαι Μιχάλης και αν και τα μάτια μου έλαμπαν από ζωντάνια, το βάρος των προβλημάτων ψυχικής υγείας με βύθιζε σε έναν κόσμο μοναξιάς. Το social anxiety με κυριαρχούσε και κάθε στιγμή που έπρεπε να αντιμετωπίσω άλλα παιδιά, ένιωθα το στομάχι μου να γυρνάει.
Το χωριό μου ήταν όμορφο, αλλά για μένα ήταν σαν να βλέπω μια ζωγραφιά από μακριά… Χωρίς να μπορώ να συμμετέχω σε αυτή. Δεν είχα φίλους…. Καθόμουν συχνά μόνος μου, φαντασιώνοντας κόσμους που θα με αποδέχονταν.
Έφτασε μια μέρα που τρία παιδιά από το σχολείο με έπιασαν απροετοίμαστο. Τα χέρια τους έπεφταν βαριά πάνω μου… Και η καρδιά μου χτυπούσε σαν να ήταν έτοιμη να σπάσει. Δεν κατάφερα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.
Η λύση με τον δικηγόρο και τον διευθυντη
Το επόμενο πρωί βρέθηκα με το δικηγόρο μου μπροστά στον διευθυντή του σχολείου. Εξήγησα την κατάστασή μου, με τις εσωτερικές μάχες μου που έδινα καθημερινά. Ήταν η πρώτη φορά που άνοιξα την ψυχή μου σε κάποιον.
Με την νομική υποστήριξη του οικογενειακού δικηγόρου μας και την κατανόηση του διευθυντή, βρέθηκα σε ένα περιβάλλον όπου μπορούσα να εκφράζομαι ελεύθερα. Συμμετείχα σε ομάδες υποστήριξης και θεραπείας. Και επιτέλους βρήκα τρόπους να αντιμετωπίσω το κοινωνικό μου άγχος.
Η ζωή μου δεν έγινε αμέσως ευκολότερη… Αλλά με τον καιρό και την αγάπη που ελάμβανα από εκείνους που με περιτριγύριζαν, έμαθα να αγαπώ και τον εαυτό μου περισσότερο. Σιγά-σιγά, η μοναξιά άρχισε να εξαφανίζεται. Και βρήκα φίλους που με αποδέχονταν έτσι όπως είμαι.
Αυτή η εμπειρία με έκανε πιο δυνατό και πιο σίγουρο για τον εαυτό μου. Αν και το bullying άφησε το σημάδι του, η αντιμετώπιση του με έκανε πιο ανθεκτικό.
Ευτυχώς σήμερα, το bullying που μου είχανε κάνει δεν με αγγίζει γιατι το αντιμετώπισα γρήγορα και αποτελεσματικά. Και είμαι ευγνώμων για όσους ήταν εκεί για μένα, σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα.
