Ιστορία bullying Τάσου

Η πραγματική ιστορία bullying του “βλάχου” Τάσου με την περίεργη προφορά

Είμαι ο Τάσος, ένας νέος που μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό της ορείνης Λαμίας. Η ζωή στο χωριό ήταν ήρεμη και οι άνθρωποι ήταν φιλικοί. Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα που με κατέκλυζε: Η περίεργη προφορά μου.

Από μικρός, είχα την “περίεργη προφορά του χωριού”. Και όταν μετακομίσαμε στην πόλη, καθώς ο πατέρας έπρεπε εκεί για να εργαστεί, τότε αρχίσαν τα προβλήματα και οι χλευασμοί.

Οι “φίλοι μου” στην Αθήνα αντέδρασαν περίεργα στην προφορά μου. Την αντιλήφθηκαν ως κάτι “διαφορετικό” και αρχίσανε να με πειράζουν.

Το bullying πρωτοξεκίνησε στο σχολείο. Οι συμμαθητές μου άρχισαν να μιμούνται την προφορά μου και να με κοροϊδεύουν. Με φωνάζανε “το χωριατοπούλι” και άλλα χειρότερα ονόματα τύπου “κωλόβλαχε”, “καράβλαχε” κ.α. Κάθε φορά που προσπαθούσα να μιλήσω, γελούσαν με τον τρόπο που μιλούσα και έκαναν παρωδίες.

Οι προσβολές και πειρακτικά γέλια τους αυξάνονταν όταν προσπαθούσα να πλησιάσω τα κορίτσια στο σχολείο. Ήμουν ντροπαλός και ανασφαλής… Και η προφορά μου δεν με βοηθούσε. Τα κορίτσια γελούσαν μαζί μου και με απέφευγαν. Ήταν μια περίοδο της ζωής μου που νιώθα απόλυτα ανίσχυρος. Και αποκομμένος από τους άλλους.

Το bullying έκανε τη ζωή μου δύσκολη. Είχα την αίσθηση ότι δεν μπορούσα να είμαι εγώ ίδιος. Ότι έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο που μιλούσα, για να γίνω αποδεκτός. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν λύση.

Υποστήριξη φίλων και δασκάλων

Αποφάσισα να μιλήσω με τους γονείς μου για την κατάσταση. Εξήγησαν το πρόβλημα στο σχολείο και μαζί με τους δασκάλους προσπαθήσαμε να βρούμε λύσεις. Οι δάσκαλοι αρχίσανε να ευαισθητοποιούν τους μαθητές για το bullying και τη διαφορετικότητα.

Επίσης, αναζήτησα την υποστήριξη φίλων που με κατανοούσαν και δεν με κρίνανε βάση της προφοράς μου. Βρήκα μερικούς πιστούς φίλους που ήταν δίπλα μου και με στήριξαν.

Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι κατάφερα να αποδεχτώ τον εαυτό μου όπως είμαι. Συνειδητοποίησα ότι η προφορά μου δεν ήταν κάτι ντροπιαστικό. Αλλά μέρος της ταυτότητάς μου. Σιγά-σιγά, άρχισα να μιλάω με περισσότερη αυτοπεποίθηση και να αγνοώ τα σχόλια των άλλων.

Το bullying δεν σταμάτησε αμέσως, αλλά με την υποστήριξη των γονιών και των φίλων μου, κατάφερα να το αντιμετωπίσω…

Το σημαντικότερο μάθημα που αντλήσα από αυτήν την εμπειρία είναι ότι πρέπει να είμαστε περήφανοι για τη διαφορετικότητά μας. Και να μην αφήνουμε τους άλλους να μας καθορίζουν βάση αυτής. Κάθε ένας από εμάς είναι μοναδικός. Και αυτό πρέπει να το γιορτάζουμε κάθε μέρα.